انگورهای در ایران دارای رنگ، شکل و طعم‌های متفاوتی است و در بسیاری از شهرهای این کشور انواع انگورها به رنگ‌های سرخ، سبز، زرد و سیاه می‌روید و هرکدام مزه و شکلی متفاوت دارند. ایرانی‌ها علاوه‌بر میوه انگور از برگ مو برای تهیه غذای لذیذی به نام دلمه هم استفاده می‌کنند.
انگور دارای طبیعت گرم و تر و هسته آن دارای طبیعت سرد و خشک است،
آشنایی با انواع انگور
– انگور یاقوتی: انگوری است زود رس به رنگ قرمزبا حبه های ریز وخوشه های متراکم که بیشتر مصرف تازه خوری دارد. با توجه به زود رس بودن، تقریبا اولین انگوری است که وارد بازار می شود.
– انگور بی دانه (کشمشی): این نوع انگور به فراوانی در ایران وجود دارد و به دو رنگ سفید مایل به زرد و قرمز دیده می شود. این نوع بهترین از انگورها به شمار می رود، که هم برای مصرف تازه و هم برای تهیه شیره انگور و کشمش مناسب است.
انگور سفید بی‌دانه یکی از معروف‌ترین انواع انگور است که کشمش آن به‌عنوان محصول صادراتی به کشورهای دیگر فرستاده میشود. این انگور از بهترین نوع انگور مجلسی هم به‌شمار می‌رود و دانه‌های آن معمولا گرد و بدون هسته‌اند که بیشتر در استان فارس می‌روید و بهترین زمان برداشت آن اواخر شهریور ماه است.
– انگور شانی یا شاهانی (سلطانی): این نوع انگور در بیشتر مناطق انگور خیز ایران وجود دارد، انگور شانی یا شاهانی دانه سیاه و تیره است و مصرف تازه‌خوری دارد. مویز یکی از فراورده‌های این نوع انگور است که از نظر علمی و طب سنتی اهمیت زیادی دارد و توصیه‌های زیادی درباره خوردن آن شده. این انگور در بیشتر شهرهای ایران و با آب‌و‌هوای مختلف قابل کشت است.
– انگور حسینی (ریش بابا): این انگور پرآب گوشت آلود و دارای حبه‌های درشت میباشد. حبه‌های این انگور دارای دانه بوده و طول حبه‌های آن در حدود ۳ سانتی‌متر میباشد. این نوع انگور در جاهای مختلف کشور به نام های گوناگونی خوانده می شود. مثلا چون حبه ها کشیده هستند و وسطشان کمی برجسته یا فرو رفته است در بسیاری مناطق به نام انگشت عروس خوانده می شوند.
– انگور عسگری (شیرازی): انگور عسگری یکی از ارقام انگور در ایران است که شهرستان های زرقان و ممسنی در بخش دشمن زیاری استان فارس بیشترین سطح زیر کشت این محصول را دارا می باشند. انگور عسگری برای مصرف تازه خوری و تهیه کشمش مورد استفاده قرار می گیرد، دارای حبه های کشیده و سفید رنگ است و در مقایسه با ارقام دیگر انگور قابلیت نگهداری کردن را ندارد و زود رس تر از بقیه انواع انگور است. از نظر طب سنتی انگور عسگری دارای طبیعت گرم و تر است.
– انگور رازقی: انگور رازقی یکی از انواع بی شمار انگور در ایران است. این انگور دارای خوشه های دراز و حبه های درشت آبدار است، رنگ حبه های انگور رازقی شیرازی سفید است و پوست کلفتی هم دارد. انگور رازقی در خراسان و شیراز کشت می شود که از نظر رنگ با هم متفاوت هستند. انگور رازقی در شیراز سفید رنگ و در خراسان قرمز رنگ است.
– انگور خلیلی: انگوری است زودرس حبه هابه شکل بیضی ورنگ آن سبزکم رنگ وگوشتی میباشد انگورخلیلی زودرس ترین انگور ارومیه میباشد وبرای تازه خوری استفاده می شود.
– انگور سیاه: دارای حبه‌های گرد به اندازه قندق میباشد. حبه‌های این انگور پرآب و دارای دانه‌های کم است. معمولاً در تهیه شیرهی انگور مصرف دارد.
– انگور رویال پاییزی: این انگور بدون دانه بوده و در طول فصل پاییز تولید میشود.
– انگور قرمز تیره (انگورهای قهوه ای): از این انگور اندازه های کوچک که دارای طعم شیرین است به عنوان میوه استفاده میشود. این نوع انگور عمدتا خشک شده و به عنوان مویز استفاده میشود.
– انگور سیاه مونوکا: انگور سیاه مونوکا برای تهیه کشمش استفاده شده و نوعی انگور قرمز است. پوسته آن نازک است، اما به این معنی نیست که برای حمل و نقل مناسب نیست. در بازار به دنبال انگور سیاه مونوکا تازه باشید و سعی کنید آن را خودتان رشد دهید.
