داستان نگهداری انگور به روش سنتی، که مردم افغانستان به آن «کنگینه» می‌گویند، به سال‌هایی بر‌می‌گردد که یخچال و سردخانه وجود نداشت.
درباره ساخت کنگینه با سید قاسم از ولسوالی شولگره ولایت بلخ صحبت کردیم، که سال‌های زیادی برای نگهداری انگور، شفتالو، بهی و بادنجان رومی از این روش استفاده کرده است.
او می‌گوید: ابتدا مقداری خاک نسبتا قرمز‌رنگ را با مقدار کمی سرگین گاو مخلوط می‌کنیم و از آن کاسه‌های مخصوص می‌سازیم و میوه‌ها به‌ویژه انگور را داخل کاسه‌ها می‌ریزیم. سر دو کاسه را به هم می‌چسبانیم و طوری محکم می‌بندیم که هیچ مجرایی برای نفوذ هوا باقی نماند.
به گفته قاسم، انگور داخل کنگینه وقتی خراب می‌شود که به آن نم یا نور آفتاب برسد یا از اول انگور خراب داخل کنگینه گذاشته باشیم.
روایت سکندر‌شاه، کشاورز دیگری از ولسوالی سانچارک سرپل، در مورد ساخت کنگینه با روش قاسم کمی تفاوت دارد.
او گفت: «مقداری خاک عادی را با کاه گندم مخلوط می‌کنیم و از آن کاسه‌هایی برای نگهداری میوه درست می‌کنیم و انگور از بقیه میوه‌ها خوب‌تر و بهتر نگهداری می‌شود.»
سکندر‌شاه همچنین گفت که انگور داخل کنگینه بیشتر از سه، چهار ماه دوام نمی‌آورد و بیشتر از این مدت، با گذشت هر روز کیفیتش را از دست می‌دهد.
در ویدئوی زیر نحوه درست کردن کنگینه افغانی را ببینید:
